Wie is Ivy and Soof?

Hi

Het is enorm gek om met een intro te beginnen als ‘Hi ik ben.. en ben zo oud’ maar toch lijkt me dat wel even makkelijk. Mijn naam is Willemijn en ben 23 jaar. Daarbij kan ik wel zeggen dat mijn bijnaam thuis onder mijn zusjes ‘Wil’ is maar onder zakelijke contacten is dat ‘Ivy’. Als ik namelijk mailtjes verstuur afsluitend met de tekst
‘Met vriendelijke groet,

Willemijn Bezemer
Ivy and Soof’

krijg ik 9 van de 10 keer een mailtje terug met als aanhef ‘Beste Ivy’. Dus.. haha maakt niet uit, bij deze ‘aangenaam’.

Ik ben thuis de oudste van drie meiden, opgegroeid in een dorp in Zuid-Holland én opgegroeid op het tuinbouwbedrijf van mijn ouders. In april mag ik alweer 24 kaarsjes uitblazen, werk ik momenteel in het bedrijf van mijn ouders, is mijn opa niet alleen mijn opa maar ook mijn buurman én collega. Maar wat dat betreft kom ik hier later in de blog op terug.

In de voorgaande jaren rondde ik de mavo af en startte ik een creatieve mbo opleiding ‘Flower and Design’ in Breda maar zette deze na 2 jaar stop. Waarom? Van te voren dacht ik dat dit dé opleiding voor mij was en gezien school en de praktijk op school was dit het ook zeker. Helaas was de praktijk op locatie niet zoals verwacht en ging dit van kwaad tot erger, was ik totaal mezelf niet meer en ging of moest ik er ziek heen gebracht worden. Dat wilde ik niet nóg twee jaar en hakte de knoop door toen ik een paar maanden 18 was.

Stilzitten is vanuit huis uit niet aangeleerd en moest er dus na het stop zetten van mijn opleiding iets anders worden gedaan om de dagen te vullen oftewel ik moest aan het werk. In de loop der jaren verstreek ik de dagen in een geheel andere branche als waarin ik mijn opleiding deed: kinderkleding. Van a tot z was ik inzetbaar en vulde ik mijn dagen. 

Zat ik op kantoor, deed ik administratief werk, deed ik op een gegeven moment sales en reed ik met de nieuwe collectie de winkels in Nederland langs, nam ik op een gegeven moment mijn plekje op kantoor weer in en vond ik het op het laatst het allerleukst om alle voorbereidingen in het systeem te treffen voor de nieuwe collectie zodat orders geplaatst konden worden en sales op de Ipad hiermee aan de slag kon gaan.

Toch was er na de opleiding altijd iets creatiefs wat ik miste, kon dit in mijn dagelijks leven op mijn werk niet kwijt en ging dit steeds meer in mijn avond uurtjes uitwerken. Van persoonlijke uitnodigingen toen mijn ouders 50 werden tot aan ontwerpen opzetten voor geboortekaartjes. Van gedetailleerde productontwerpen van kleine knuffeltjes tot aan een hele collectie met babyrompertjes en andere items. Steeds meer vond ik mijn weg in het grafisch ontwerpen, eerst met muis daarna met een tweedehands tekentablet met pen. Eerst met een gratis tekenprogramma als Inkscape later met Adobe Illustrator. Geen cursus voor Adobe maar alles zelf leren met soms wat hulp van YouTube. Super tof om je eigen weg te vinden, te ontdekken in wat je leuk vind en je jezelf dingen aan kan leren.

Ik kan wel stellen dat mijn liefde voor ontwerpen en creatief bezig zijn vroeg begon. Dit werd gestimuleerd in mijn opleiding, verder gecreëerd in een tijd van gemis van het uiten van deze creativiteit, zich heeft ontwikkelt tot iets waarvan ik alleen dacht te kunnen dromen, een eigen merk, en hoop dat het nog lang geen einde heeft. 

Daarentegen heb ik al een heel poosje een enorme liefde voor alle spulletjes omtrent newborn en baby’tjes. En ik denk dat dit ontstaan is door mijn vorige baan. Mijn hart nam altijd een sprongetje als de eerste newborn items binnen kwamen terwijl ik ditzelfde niet had bij de kids collectie. Heel gek eigenlijk als je dit ervaart op de leeftijd van begin 20 en je totaal niet in de fase zit van huisje boompje beestje baby’tje. Maar toch voelde ik dat enorm sterk en liep ik regelmatig een extra rondje door de Hema over de babyafdeling. 

Mijn fascinering voor het moederschap, zwangerschap en alles omtrent huisje boompje beestje is enorm gegroeid sinds ik me hier nog meer tussen heb kunnen bevinden. Momenteel is dat alleen online bij Instagram en Pinterest maar ik hoop snel offline bijvoorbeeld op beurzen.

Voordat de voorliefde voor babyitems in mij zat, ik van de mavo afkwam en een opleiding moest kiezen had ik werkelijk waar geen idee welke volgende stap ik qua opleiding moest kiezen. ‘Wat wil ik later worden?’, ik kon het mezelf niet vertellen. Je kiest dan een opleiding die op dat moment het beste bij je past maar voor mij dus verkeerd uitpakte. (Maar eerlijk?! Ben jij het beroep gaan uitvoeren waarvoor je in je jonge jaren op school hebt gezeten?) Later had ik weleens ideeën om in de toekomst voor mezelf te beginnen maar waarin? en hoe? dat was allemaal nog niet in te vullen. Hierover gaat blog 3, deze vind je binnenkort hier >>

Maar dat was dat en terug naar iets anders want na ruim 5 jaar zei ik in 2017 mijn vorige baan in de kinderkleding op, iets waar ik al een hele tijd tegenaan zat te hikken aangezien het bedrijf in de loop der jaren enorm verandert was. Helaas voor mij persoonlijk niet in positieve zin. Ik vond het enorm jammer omdat ik het grotendeels naar me zin had, maar grotendeels zegt het al.. dit was niet genoeg. Daarentegen heb ik geen enkele seconde spijt gehad want waar ik daar de deur dicht gooide ging er juist weer eentje open. Ik wist namelijk dat dat hét moment was om voor mezelf te beginnen.  En zo is het momenteel alweer februari 2019, mag ik in april alweer 24 kaarsjes voor mezelf uitblazen maar ook alweer 1 kaarsje voor Ivy and Soof. En hoe cliché maar ‘wat gaat de tijd snel’ niet zozeer gezien mijn eigen leeftijd maar eerder voor wat betreft het eerste kaarsje voor Ivy and Soof. De website is nog geen jaar in de lucht maar 11 april 2018 (mijn verjaardag) liep ik als starter het kvk gebouw in Rotterdam binnen, geen idee wat me te wachten stond, hoe het zou gaan lopen en wat er komen ging.

Binnenkort wil ik graag een blog schrijven over hoe het eerste jaar van Ivy and Soof is verlopen om hier uitgebreider op in te gaan.

Maar dan over het hier en nu. Zoals ik eerder in deze blog en op social media al even liet doorschemeren werk ik momenteel in het bedrijf van mijn ouders. Toen ik in 2017 mijn baan stop zette kon ik meteen hier aan de slag en tot nu toe is dat niet veranderd.

Mijn ouders hebben een tuinbouwbedrijf, wonen wij ook op het bedrijf en opa en oma wonen naast ons. Vroeger kweekte wij komkommers voor consumptie en brachten we deze naar de veiling. Helaas is hierin een hele slechte tijd geweest en was het soms goedkoper om de oogst de container in te gooien dan naar de veiling te brengen. De opbrengst op de veiling was zo slecht dat dit niet op kon tegen de kosten van het opkweken. Gelukkig hebben wij deze tijd zelf niet meegemaakt en stapte wij net voor deze tijd over naar veredeling maar voor collega tuinders is dit helaas anders afgelopen.

Om iets meer in te gaan op het woord veredeling; wij werken voor een groenteveredelingsbedrijf die zaden levert over de hele wereld en (nieuwe) groenterassen ontwikkelt. Wij krijgen aan het begin van de teelt kleine planten aangeleverd, waarna we het gewas bijhouden en laten groeien zodat het op een gegeven moment geschikt is voor bestuiving. De bestuiving gebeurt met de hand waarnaar het tot 3 maanden duurt eer dat het daaruit komende zaad goed gerijpt is voor de oogst. Van a tot z van de teelt gebeurt, in ons bedrijf, alles met de hand. Naast de opkweek van de planten en het uiteindelijk creëren van nieuwe zaden hebben wij ook een paar keer per jaar teelten van tomaten en paprika’s. Dit zijn zogeheten ‘praktijkcontroles’ en om het maar makkelijk uit te leggen zijn dit teelten om te kijken of daadwerkelijk het soort plant uit het zaadje komt zoals gedacht en verwacht, of er dan ook de goede vruchten aan de plant komen en of de plant eventueel geschikt is tegen bepaalde virussen. Hierop wordt dan vervolgens weer geselecteerd.

Je wil namelijk geen tomaat of paprika die niet lekker is, na een week al niet meer eetbaar is of bijvoorbeeld niet lang vers blijft. Iets waar je misschien niet zo snel bij stilstaat als je een tros tomaten of een paprika koopt maar zulke dingen gaan er zeker aan vooraf voordat een nieuw soort groente in de supermarkt beland.

Het bedrijf is van mijn ouders en hebben zij overgenomen van mijn opa. Mijn collega’s zijn dus mijn ouders maar ook mijn opa van 83 die nog dagelijks meewerkt in het bedrijf. Enorm bijzonder om onder deze omstandigheden en gezelschap de werkdagen te vullen.

Hieronder in de dia vind je verschillende foto’s die betrekking hebben op de blog; Zeeland, Friesland, de start van Ivy and Soof, het bedrijf enz.

Daarmee wil ik dan ook de eerste blog voor nu afsluiten. Onderaan de blog vind je nog een paar gekke weetjes over mij, misschien wel leuk om te weten.

Mocht je vragen hebben over deze eerste blog dan mag je deze uiteraard stellen in de comments hieronder.

Ik ben enorm nieuwsgierig hoe je deze eerste blog zo vind, als je wil mag je dit ook laten weten via onderstaande comments.

Liefs Willemijn

Gekke weetjes
– Zo ben ik bijvoorbeeld alleen een ochtendmens in het voorjaar en de zomer. Als het nog donker is wanneer de wekker gaat.. slechte combi. Ik ben totaal geen wintermens ondanks dat ik het soms wel wat vind hebben hoor sneeuw enzo maar ik begin voor mezelf echt weer op te leven in het voorjaar en de zomer. Ik denk iets met zon- en vitamine D tekort haha. Zodra het herfst en winter is denk ik bij mezelf ‘elk seizoen heeft zn charmes’ maar stiekem kijk ik dan toch altijd alweer enorm uit naar zonnige voorjaarsdagen, zingende vogeltjes, vrolijke lammetjes en springende kalfjes in de wei.

– Ik ben gek op de provincie Zeeland en Friesland, waarbij Friesland op nr 1 staat. De rust, de ruimte, de weidsheid van het landschap, de gastvrijheid van de mensen. En hoe dichter bij het water hoe fijner ik me voel en hoe rustiger ik word in mijn hoofd.

Ik weet niet precies wat dat is, een gevoel die ik kan omschrijven zoals bovenstaand maar verder is het een gevoel die in me zit. Ik word blij als ik na Amsterdam uit kan kijken naar de Afsluitdijk en me thuis voel zodra ik het bord ‘welkom in Friesland’ aan de kant van de weg zie staan.

– Ik ben dol op series die zich afspelen in de 20^e eeuw. Zelf ben ik totaal niet gek op het dragen van jurkjes of rokken die ze in die tijd droegen maar series uit deze tijd.. daar smul ik van. Series zoals Grand Hotel, Peaky Blinders, When calls the heart, The Crown en momenteel op televisie Poldark. Suggesties? Let me know haha.

– Zo kon ik tot ongeveer twee jaar terug geen haaknaald vasthouden en kon ik tot voor kort geen lapje stof aan elkaar naaien. Beide handelingen leerde ik mezelf aan en wil ik dit heel graag verder leren. Met een paar lapjes haken en een paar items naaien ben je er natuurlijk nog niet. Op het lijstje staat daarnaast nog heel graag breien.

– Ik ben dol op het programma ‘boer zoekt vrouw’ waarbij ik niet zo snel zou schrijven aangezien ik totaal niet ben van het ‘voor de camera staan’. Maar gezien mijn achtergrond en mijn toekomstbeeld (zover je die kan indelen) zou ik het enorm tof vinden om mijn leven door te brengen in het boeren leven. En daarbij hopelijk kleine nakomelingen de ruimte te kunnen geven zoals ik zelf ook ben opgegroeid op de tuinderij. 

– Wat sieraden betreft ben ik een soort ekster, een zwak voor mooie accessoires.. Hierdoor is mijn tweede webshop ontstaan 
www.moai-noia.nl. De betekenis van Moai Noia is ‘mooi meisje’ >> Moai = Fries voor mooi en Noia = Catalaans voor meisje.